و آنان که از هوسی شوم زاده می شوند آنان که نادانی دیگران را یدک می کشند آنان که معصیتشان زیستن است و معصیت دیگران را کول می کنند آنان که با نفسهایشان مرگ را استنشاق می کنند و همیشه از این همه خون که می نوشند قرمز می شوند چقدر کودکانه خدایی چقدر پاکید و مرداب خاطره انسانیت را ماهییان دریایی عمیق می پیمایید پرییان من زاده های شوم سرنوشت دستانم را بگیرید و ستاره ی روح شبانه کنید می دانم که خورشید می شوید می دانم که مرز تاریکی را در خورشیدی می شکنید خورشیدم کنید